ലോകമെമ്പാടുമുള്ള തൊഴിൽ അവകാശങ്ങൾ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള ഒരു സുപ്രധാന ചുവടുവയ്പ്പിൽ, ഇൻ്റർനാഷണൽ ലേബർ ഓർഗനൈസേഷൻ (ഐഎൽഒ) ‘ഉപജീവന വേതനം’ നടപ്പിലാക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു കരാറിലേക്കുള്ള ചർച്ചകൾ നടത്തുന്നു.  ആഗോള സംഘടനയുടെ ഈ നീക്കം തൊഴിലാളികൾക്ക് മാന്യമായ വേതനം ഉറപ്പാക്കേണ്ടതിൻ്റെ പ്രാധാന്യത്തിൻ്റെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന അംഗീകാരത്തിന് അടിവരയിടുന്നു.

 ഐഎൽഓ_യുടെ പ്രമാണം ഉപജീവന വേതനം എന്ന ആശയത്തിൻ്റെ പ്രാധാന്യം ഊന്നിപ്പറയുന്നു, അതിൻ്റെ തത്വങ്ങളിലും ലക്ഷ്യങ്ങളിലും കൂടുതൽ വ്യക്തത നൽകുന്നു.  ലോകമെമ്പാടുമുള്ള തൊഴിലാളികൾ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന വെല്ലുവിളികളെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നതിനുള്ള തുടർച്ചയായ ശ്രമങ്ങളിലെ നിർണായക നാഴികക്കല്ലാണ് ഈ വികസനം.

 ഇക്കണോമിക് ടൈംസിൻ്റെ റിപ്പോർട്ട് അനുസരിച്ച്, 2025-ഓടെ മിനിമം വേതന വ്യവസ്ഥയിൽ നിന്ന് ഉപജീവന വേതന വ്യവസ്ഥയിലേക്ക് ഇന്ത്യ മാറാനുള്ള പദ്ധതികൾ ഒരു ഇന്ത്യൻ ഉദ്യോഗസ്ഥൻ വെളിപ്പെടുത്തി. ഈ നീക്കം അതിൻ്റെ തൊഴിലാളികളുടെ ക്ഷേമം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനും ന്യായമായ വേതന രീതികൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനുമുള്ള ഇന്ത്യയുടെ പ്രതിബദ്ധതയെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നു.

 മിനിമം വേതനം എന്ന ആശയം തൊഴിലുടമകൾ അവരുടെ തൊഴിലാളികൾക്ക് മണിക്കൂറിൽ നിശ്ചിത അടിസ്ഥാന തുക നൽകുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പാക്കുന്നു.  എന്നിരുന്നാലും, യഥാർത്ഥ മിനിമം വേതനം ഇന്ത്യയിലെ സംസ്ഥാനങ്ങളിലും നഗരങ്ങളിലും വ്യത്യസ്തമാണ്, മണിക്കൂറിന് 22 രൂപ മുതൽ 50 രൂപ വരെയാണിത്.  ബിഹാർ പോലുള്ള മറ്റു സംസ്ഥാനങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് മഹാരാഷ്ട്ര പോലുള്ള സംസ്ഥാനങ്ങൾ ഉയർന്ന മിനിമം വേതനം വാഗ്ദാനം ചെയ്യുന്നതിനാൽ, വേതനത്തിലെ അസമത്വം പ്രദേശങ്ങൾക്കിടയിൽ നിലനിൽക്കുന്നു.

 മിനിമം വേതന നിയമങ്ങൾ നിലവിലുണ്ടെങ്കിലും, ഇന്ത്യയിലെ തൊഴിലാളികളുടെ ഒരു പ്രധാന ഭാഗം, പ്രത്യേകിച്ച് അസംഘടിത മേഖലയിലുള്ളവർ, പലപ്പോഴും നിലവാരമില്ലാത്ത തൊഴിൽ സാഹചര്യങ്ങളും അപര്യാപ്തമായ വേതനവും വാങ്ങാൻ നിർബന്ധിതരാവുന്നു.  എല്ലാ തൊഴിലാളികൾക്കും ന്യായമായ വേതനം ഉറപ്പാക്കാൻ സമഗ്രമായ നടപടികളുടെ ആവശ്യകത ഇത് എടുത്തുകാണിക്കുന്നു.

 മിനിമം വേതനത്തിനപ്പുറം, ‘ഫെയർ വേജ്’ എന്ന ആശയം നിലവിലുണ്ട്, അത് മിനിമം വേതനത്തിനും ഉപജീവന വേതനത്തിനും ഇടയിലാണ്.  ഒരു ന്യായമായ വേതനം വ്യവസായങ്ങളുടെ സാമ്പത്തിക ശേഷിയെ പരിഗണിക്കുന്നു, അതേസമയം ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ പരിധിക്ക് മുകളിലുള്ള വേതനം നൽകുന്നു, എന്നാൽ മാന്യമായ ജീവിത നിലവാരത്തിന് ആവശ്യമായ നിലവാരത്തിന് ഇത് താഴെയാണ്.